IRABAZTEN ARI GARA

Herri honetako demokratok urte asko eman ditugu eskatzen buka zedila indarkeria terrorista eta exijitzen ETAko kideei alda zezatela beren jarrera eta onar zitzatela joko demokratikoaren arauak. Bestela esanda, ibil zezatela duela anitz urte, diktadura bukatu ondoren, herritarrek, alderdi politiko demokratikoek, sindikatuek eta ehunka gizarte erakundek ibili zuten bidea. Uzteko alde batera indarkeria eta lotzeko politikagintzako bide baketsuei: horixe eskatu zaie hainbeste urtean.

Halere, terroristek eta beren zuritzaileek barneratu eta onartu gabe izan dute normaltasun demokratikoa dela bide egokiena pentsamolde ezberdineko jendeak elkarrekin bizitzeko. Horientzat egia bakarra euren egia izan da, eta legitimitate bakarra euren pistola eta lehergailuena.

Haiek ez bezala, ordea, urtez urte Euskadiko eta Espainiako gizartea demokratikoki umotuz joan da eta harako exijentziari bestelako neurri batzuk gehitu dizkio, Zuzenbide Estatuaren arauak hautsi gabe baina, Estrasburgoko epaiak frogatu duen bezala. Neurri horiei esker ETA eta bere jarraitzaileak gero eta ahulago aurkitu dira, gaur egungo egoerara heldu diren arte: sueten iraunkor bat aldarrikatzen, politikaren zokora baztertu zituen legeari berari kopiatutako estatutuak idazten eta mea culpa kolektibo bat esaten, nondik eta oraintsu arte ETAren esentzien gotorleku garaiezina izan diren espetxeetatik.
Hori guztia oso beren erara egin dute,  inperfekzio eta iluntasunekin, begi-bistakoa dena aitortzeko ezintasun handi batekin eta batere eskuzabaltasunik gabe. Zalantzarik gabe zaila gertatu behar zaie terroristei, ahulduak eta gizarte babesik gabe aurkitzen diren une honetan, behar den noblezia, sendotasuna eta kuraia agertzea tolesik gabe aitortzeko okerreko bidea hartu dutela, sendaezineko oinazea eragin diotela milaka pertsona errugaberi eta batere moraltasunik gabe jokatu dutela.

Beharbada sekula ez diegu entzungo esaten indarkeriari uko egin dioten EPPKko preso horiei beren uko horrekin bilatzen duten gauza bakarra dela beren bizitza hustu eta alferrikalduen pusketak nola edo hala berreskuratzea. Beharbada sekula ez diegu entzungo esaten hainbeste denboran bazterrak oinazez betetzen jardun ondoren orain biltzen ari diren uzta  ez dela besterik salbu daitekeen hustasun biribilena, espetxeko beren eguneroko bizitzan, beren proiektu pertsonalen erabateko hondamenaren erdian, bizi duten hustasuna barne. Baina gustatuko litzaiguke kemen hori izango balute, nola izan baitu Kepa Pikabea ETAko kide ohiak hitz hauek esan dituenean Elías Querejetaren “Al final del túnel” filmeko pasarte batean: “Hasi beharko litzateke esaten hamaika hanka-sartze eta huts egin ditudala nire denboran. Nire herriaren askatasuna giza duintasunaren gainetik dagoela uste izateak sakonki markatu nau. Zorionez, jabetu naiz nire hutsegiteez". Horixe da bidea: taldea uztea, egindako kaltea ezagutzea eta konpontzen saiatzea. Horixe da Pikabeak eta  beste ETAko kide ohi batzuek ibili duten bidea, ez EPPKrena.

Irabazten ari gara, lortzen ari gara exijitu izan dieguna eta poztu behar dugu gauzak hala direlako. Hori bai, erne egon beharko dugu luzaroan, zeren indarkeria gauza tentagarria baita euskal gizartearen aniztasuna onartzeko gauza ez direnentzat. Eta ernetasun  hori  exijentzia bipil bat bihurtu behar da legea bete dadin eta bizirik atxiki dadin oroimena, sekula berriz ez dezagun ezagutu izua eta, batez ere, ohorez gogora ditzagun bidean galdu ditugun guztiak, bakardadean sufritu dutenak eta izupeko hainbeste urtetan beren printzipioei kordokarik gabe eutsi dietenak.

Irabazten ari gara eta zorioneko gara irabazten ari garelako. Baina benetan ospatu ahal izateko Zuzenbide Estatuaren garaipena, benetan ospatu ahal izateko demokraziak gaina hartu diola terrorismoari, fanatismoari eta bazterkeriari, azken urratsa geratzen zaigu oraindik: ETA desagertzea. Bakarrik orduan, ETAren mehatxua desagertzen denean, erabili ahal izango ditugu gure indar guztiak bizikidetza eraikitzen,  gorrotozko sentipenak  gainditzen eta gure erakundeen legitimitatea behin betiko finkatzen.

III. TOPAKETAK

«OROIMENA IMAJINATUZ»

JOSEBA ARREGI, NAZIOARTEKO X. COVITE 2011 SARIAREN IRABAZLE

Terrorismoko biktimak oroitu eta sostengatzeko egiten duen etengabeko lana saritzen zaio

COVITE-Euskadiko Terrorismoko Biktimen Taldeak Joseba Arregi Aranburu UPV-EHUko Soziologia irakasleari emango dio terrorismoko biktimak oroitu eta sostengatzearen aldeko lana saritzen duen Nazioarteko X. Saria.

Arregik sari hori jasoko du bere pentsamendu eta lanaren garai guztietan terrorismoko biktimei etengabeko sostengua agertu dielako bai bete dituen kargu publikoetatik eta baita ere zutabegile kritiko eta komunikabideetako solaskide bezala egiten duen lan preziatuaren bitartez. “Beti azaldu da  ETAren porrotaren alde eta urte asko daramatza borrokatzen –hainbat gehiago euskal politikaren une delikatu honetan– porrot hori ez dadin bihurtu talde terroristaren proiektu politikoaren garaipena”, dio elkarteak.

Saria ekitaldi publiko batean emango zaio 2011ko urriaren 2an (igandea), 12:00etan, Donostiako Miramar Jauregian. Ekitaldiaren aurkezlea Teo Uriarte izango da, Fundación para la Libertad taldeko kidea, eta Terrorismoko Biktimen Fundazioko buru den Maite Pagazaurtunduak emango dio saria.   

DOKUMENTUAREN AURKEZPENA

BIZIKIDETZARAKO PRINTZIPIOAK

Iragan irailaren 21ean, Giza Eskubide eta Bake Hezkuntzaren Elkarteen Foroak  –bertako kidea da Fernando Buesa Fundazioa– dokumentu hau aurkeztu genuen: “Udalerriak bizikidetzaren alde: gidalerro etikoak Euskal Herriko udalen jarduerarako”.

Iaz gogoeta sakona egin genuen udal esparruko bizikidetzari buruz eta gogoeta-lan horren emaitza da dokumentu hori, erabat ados datorrena gure helburu nagusiarekin, hots,  aniztasunetik lan egitea bake kultura sendotzen laguntzeko eta  Giza Eskubideak sustatzeko.

Dekalogoaren irakurketa-ekitaldira hainbat udaletako hautetsi ohi azaldu ziren, hala nola José Angel Cuerda, Gasteizko alkate ohia; Odón Elorza, Donostiako alkate ohia; Joxean Redondo, Hernaniko alkate ohia; Maite Etxaniz, Zarauzko alkate ohia; eta Julia Madrazo, Bilboko Udaleko zinegotzi ohia.


Dekalogoa

Dokumentua

Colectivos pacifistas instan a los alcaldes a introducir la convivencia en sus agendas
Elcorreo.com 2011/09/27. Dokumentuaren hizkuntza: GAZTELANIA

Sobre el valor del arrepentimiento. Mila García de la Torre
El Diario Vasco. 2011/09/15 Dokumentuaren hizkuntza: GAZTELANIA

El último testigo. Reyes Mate
El Pais.com. 2011/09/26 Dokumentuaren hizkuntza: GAZTELANIA